After a balmy week, cold air is now back to NC again! 🙄 We went hiking this past Sunday at yet another new destination in town – Blue Jay Point County Park, in north Raleigh. This is a well-maintained park with a full set of facilities, including a clean restroom, playgrounds, picnic area, and even an overnight lodge you can book for educational use!
ช่วงนี้อากาศกลับมาเย็นอีกรอบ 🙄 วันอาทิตย์นี้เลยได้ฤกษ์กลับไปเดินป่ากันอีกครั้ง คราวนี้ที่ Blue Jay Point County Park ซึ่งตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเมือง Raleigh และเป็นอีกที่ที่เรายังไม่เคยไปกันมาก่อน พาร์คนี้เป็นอีกแห่งที่มีทุกอย่างคอยให้บริการอย่างพร้อมสรรพ ทั้งห้องน้ำสะอาดๆ สนามเด็กเล่น สถานที่ปิคนิค รวมทั้งยังมีบ้านพักให้เด็กๆมานอนค้างระหว่างการเรียนรู้เชิงใกล้ชิดธรรมชาติ
We first parked in the main lodge at the far end on the east side to start off our hike on the Laurel Loop Trail. This very short loop has bright yellow blazes, and led us right on to the Mountain-to-Sea Trail at Falls Lake.
เราไปจอดรถกันที่ลานหลักสุดทางด้านทิศตะวันออกเพื่อเริ่มออกเดินกันที่เส้น Laurel Loop เป็นสายแรก เส้นวงแหวนสั้นๆนี้มีหมุดปักบอกทางเป็นสีเหลือง ก่อนจะไปเชื่อมกับเส้นทางเดินป่าสาย Mountain-to-Sea ช่วงเลียบ Falls Lake
About half way in, we had a wildlife encounter with a family of four deer, who were as curious about us as we were about them! 😅
ระหว่างทางไปเจอครอบครัวกวางสี่ตัวแม่ลูก ซึ่งเห็นเรามาแต่ไกล 😅
We took MST east, following its white blazes for about a mile or so before doing an about face and then turning back onto Blue Jay Point Trail. At this point, the blazes turned blue. (And in case you are wondering about the fashion-forward scarf my husband was wearing, that was my sweater that got repurposed into one because he forgot to bring a jacket. 🙄) On hindsight, we should have continued on MST and instead turned on Beaver Point Trail, which would have brought us to Azalea Loop, but it was cold and we didn’t want to stop to study the map… 😆
เราเดินตามหมุดปักบอกทางสีขาวของเส้น MST มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกลงใต้ไปประมาณไมล์นึงก่อนจะเลี้ยวกลับ และแยกไปยังเส้น Blue Jay Point ซึ่งช่วงนี้หมุดปักบอกทางเปลี่ยนเป็นสีฟ้า (ถ้าสงสัยว่าทำไมคุณสามีถึงใส่ผ้าพันคอหน้าตาแปลกๆ ขอเฉลยว่ามันคือเสื้อเสวตเตอร์ของเรานั่นเอง ซึ่งถูกโขมยเอาไปทำเป็นผ้าพันคอ เพราะว่าแกหนาว แต่ลืมติดเอาเสื้อแจ๊กเกตของตัวเองมา 🙄) จริงๆแล้วพอกลับบ้านมาดูแผนที่ถึงได้รู้ว่าเราไม่ต้องเลี้ยวกลับก็ได้ ถ้าเดินต่อไปตามเส้น MST อีกนิดเดียวก็จะไปเจอกับเส้น Azalea Loop ที่เราตั้งใจจะไป แต่ประมาณว่ราตอนนั้นอารมณ์กำลังหนาวเลยไม่มีเวลาหยุดดูแผนที่กลางทาง 😆
So, instead we came all the way back to the car, moved it to the other lot by the Blue Jay Center, then resumed our hike on Sparkleberry Loop Trail. 😅 But, if we had taken the proper route, we would have missed this cool trail art in the other parking lot! 😜
อย่างที่ว่า เรามาทางอ้อมเดินกลับมาถึงรถ ย้ายไปจอดอีกลานด้าน Blue Jay Center แล้วจึงกลับไปเดินต่อที่เส้น Sparkleberry Loop 😅 แต่คิดในมุมบวกว่าถ้าเราไปถูกทางแต่แรกก็จะไม่ได้เห็นผลงานศิลปะภาพวาดเส้นทางเดินป่าที่นี่ซึ่งอยู่ตรงลานนี้ในรูป 😜
We were back to bright yellow blazes again on this short stretch. From there, we cut across, past the Blue Jay Center and the garden.
ช่วงนี้หมุดปักบอกทางกลับมาเป็นสีเหลืองอีกครั้ง พอเดินครบรอบเราก็ตัดผ่าน Blue Jay Center และสวนผัก
At this time of the year, there were mostly just a few herbs and some gourds that were still striving in the cool air!
ซึ่งถึงหน้านี้มีเหลือให้เห็นแต่สมุนไพรเล็กน้อย กับฟักไม่กี่ลูกเท่านั้น
We continued on to Azalea Loop Trail, which briefly intersects with Beaver Point Trail before rounding back to the main road. This half-mile stretch had yellow blazes (and blue where it merged with the other route) and was equipped with numbered posts for an interpretive experience. We saw several bird houses along the way, presumably for the blue jays that were the park’s namesake, even though there was none to be seen… 🙄
จากนั้นเราต่อไปยังเส้น Azalea Loop ซึ่งเชื่อมขนานไปกับเส้น Beaver Point อยู่ระยะหนึ่งก่อนจะวนกลับมาครบรอบที่ถนนสายหลัก วงแหวนขนาดครึ่งไมล์เส้นนี้มีหมุดปักบอกทางสีเหลือง (ปนฟ้าตรงช่วงที่เป็นทางขนาน) และยังมีหมายเลขตามทางที่สามารถเอาไปเทียบดูชื่อพันธุ์ไม้ต่างๆในโบรชัวร์ที่ทางพาร์คมีจัดเตรียมไว้ให้ได้ ตามทางมีเห็นบ้านนกขนาดน้อยใหญ่ห้อยไว้ตามต้นไม้ คาดว่าน่าจะมีไว้สำหรับนกพันธุ์ blue jay ที่เค้าเอาชื่อมาตั้งเป็นชื่อพาร์คนี้ แต่เดินอยู่เป็นชั่วโมงไม่เห็นมีนกให้เห็นซักตัว 🙄
All in all, we clocked in at 3.09 miles, which took us almost an hour and a half from start to finish. And just like that, we ended up with another great hike under our belt! 😇
วันนั้นเดินกันไป 3.09 ไมล์ หรือประมาณเกือบๆ 5 กิโลได้ ใช้เวลาทั้งสิ้นชั่วโมงครึ่งพอดี สรุปว่าได้เช็คจุดหมายใหม่ไปอีกแห่งวันนั้นด้วยความภาคภูมิใจ 😇
Weirdly Wonderful World 