Sunday Hike: DIY at Lake Johnson

North Carolina finally announced a statewide stay-at-home order this week. We are not supposed to leave the house for anything other than essentials. Thus, it didn’t come as a surprise that our Spring Hiking Series got canceled on Thursday. 😭Even though gatherings are highly discouraged, outdoor activities are still recognized as one of the so-called essentials. So, we decided to hike by ourselves, while doing our best to keep proper distance from other people.

ในที่สุดอาทิตย์นี้รัฐนอร์ทแคโรไลน่าก็ได้ประกาศแล้วให้ทุกคนอยู่กับบ้าน ให้งดออกไปไหนมาไหนยกเว้นแต่ที่มีความจำเป็น เลยไม่น่าแปลกใจที่โปรแกรมเดินป่าฤดูใบไม้ผลิของเราจะถูกยกเลิกไปเมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา 😭แม้ว่าทางการจะขอร้องให้ละเว้นจากการชุมนุมกันเป็นกลุ่ม แต่ก็ยังอะลุ้มอล่วยให้กิจกรรมการออกกำลังกายนอกบ้านถือว่ามีความจำเป็นต่อการดำรงชีวิต ดังนั้นเราจึงตกลงไปเดินป่ากันเองสองคน

We picked Lake Johnson Park in Raleigh as our destination, given that it is a short 5 minute drive away from home. The facilities were all closed, but the trails remained open. The parking lot was quite full, but we managed to find a spot, so we decided to give it a shot. We picked the unpaved trail on the west side of the lake, hoping that it wouldn’t be too crowded.

เราเลือกไปกันที่ Lake Johnson Park ในเมือง Raleigh เพราะว่าอยู่ใกล้บ้าน ขับรถไปแค่ห้านาทีเท่านั้น ทุกอย่างปิดหมดรวมทั้งห้องน้ำและที่เช่าเรือ ยกเว้นแต่ทางเดินที่ยังเปิดให้คนมาเดินกัน ลานจอดรถค่อนข้างแน่นขนัดตอนเราไปถึง แต่ก็ยังมีที่เหลืออยู่ เลยจอดกันลงไปดูลาดเลา ดูแล้วทางลูกรังฝั่งตะวันตกของทะเลสาบท่าจะไม่ค่อยมีคน เลยตกลงไปลองกันดู

As expected, most people appeared to stick to the paved trail on the other side. We ran into maybe 15-20 people at most during the entire hike. Everybody tried their best to keep proper distances from each other. We deliberately went late, hoping to minimize the chance of crowd. An unexpected bonus is that we got a beautiful view of the sun setting on the lake right around the time we were getting done. 😍

อย่างที่คาดไว้ คนส่วนใหญ่ไปเดินกันฝั่งทางลาดยางมะตอยด้านตะวันออกของทะเลสาบ ฝั่งนี้เลยคนน้อยหน่อย เดินไปชั่วโมงกว่าสวนกับคนประมาณ 15-20 คนได้ ทุกคนพยายามเว้นระยะห่างระหว่างกันเท่าที่ทำได้ เราไปกันตอนบ่ายคล้อยมากแล้ว เพื่อที่จะเลี่ยงฝูงคน เลยไปได้โบนัสตอนก่อนกลับได้เห็นพระอาทิตย์ตกดินพอดิบพอดี 😍

All in all, we clocked in at 3.60 miles, finishing in a little over an hour. While nobody knows how long this shutdown will last, I hope at the very least we can keep on with our hiking routine as a means to keep our sanity intact! 😣

สรุปแล้วเดินกันไป 3.60 ไมล์หรือประมาณเกือบ 6 กิโล ใช้เวลาชั่วโมงนิดๆ ไม่มีใครคาดเดาได้ว่าชีวิตเราจะต้องดำเนินไปอย่างนี้อีกนานเท่าไหร่ ได้แต่หวังว่าอย่างน้อยยังจะได้ไปเดินป่าสูดอากาศบริสุทธิ์อย่างนี้กันต่อไป มิฉะนั้นอาจเสียสติกันได้ 😣

Sunday Hike: Practicing Social Isolation on MST

Our Spring Hiking Series continued on despite the dire situation of the ongoing global pandemic. This week, we were given a new set of rules in order to comply with the government’s and CDC’s recommendations on social distancing.

  • No physical contact.
  • Keep at least 10 feet apart from each other.
  • No sharing of food or water.

โปรแกรมเดินป่าฤดูใบไม้ผลิอาทิตย์นี้ยังคงดำเนินไปตามกำหนดการเดิม แม้ว่าตอนนี้สถานการณ์ไวรัสโควิด-19 ดูจะเลวร้ายลงทุกวัน แต่ก็มีกฎใหม่ที่ทุกคนต้องปฏิบัติตามเพื่อให้สอดคล้องกับคำแนะนำของรัฐบาลและศูนย์ควบคุมโรคติดต่อของที่นี่ที่ขอให้ทุกคนเพิ่มระยะห่างทางสังคมเพื่อช่วยชะลอการระบาดของโรคนี้ลง

  • งดการทักทายที่มีการถูกเนื้อต้องตัวกัน
  • รักษาระยะห่างจากผู้อื่นอย่างน้อย 10 ฟุต
  • งดการแชร์อาหารและน้ำดื่ม

Grimly, but still gratefully, we met up at the end of Bayleaf Church Road to start off our hike on this familiar section of the Mountains-to-Sea Trail. Since there were 12 of us, which is more than the mandated number for social gatherings, we were divided up into 2 groups. Each family was sent out a few minutes apart, so that we could a keep proper distance between each other. Otherwise, it was just business as usual! 😅

แม้บรรยากาศจะอึมครึมเล็กน้อย เพราะต่างคนก็ต่างกังวลกับสถานการณ์ปัจจุบัน แต่ทุกคนก็ดีใจที่ได้มาร่วมกิจกรรมกัน เราไปเจอกันที่สุดถนน Bayleaf Church เพื่อออกเดินทางบนเส้นทางเดินป่า Mountains-to-Sea ช่วงนี้ซึ่งเราต่างคุ้นเคยเป็นอย่างดี คุณหัวหน้ากลุ่มต้องแบ่งพวกเราออกเป็นสองกลุ่ม เพราะไปกันทั้งหมด 12 คน ซึ่งเกินกว่าจำนวนที่เค้าแนะนำ (ไม่เกิน 10 คน) แต่ละครอบครัวถูกส่งออกเดินทางทีละบ้าน กรุ๊ปต่อไปต้องทอดเวลาค่อยๆทยอยกันไป เพื่อจะได้รักษาระยะห่างระหว่างกันและกันตามสมควร นอกเหนือไปจากนี้ก็เดินกันตามปรกติ 😅

We were glad to get out of the house. It was yet again another day with perfect hiking weather. Even though the pollen situation has been getting really bad these past few days, we were lucky to get a nice burst of rain just the night before, which helped clear up the air quite a bit. You can see from the pictures above how much pollen accumulation there was in the lake.

ถึงจะมีกฎเกณฑ์ที่แตกต่างไปบ้าง แต่ทุกคนต่างก็ดีใจที่ได้ออกนอกบ้าน วันนั้นอากาศเย็นสบายกำลังดี หลายวันมานี้ระดับละอองเกสรเริ่มจู่โจมค่อนข้างรุนแรง แต่โชคดีที่คืนก่อนฝนตกหนัก เลยช่วยให้อากาศถ่ายเทดีขึ้นเล็กน้อย ถ้าดูในรูปจะเห็นได้ว่าคราบละอองสีเหลืองยังจับเป็นแผ่นให้เห็นเต็มทะเลสาบ

The forest was still beautiful. Nature is still doing its job of keeping everything going as usual. There maybe adjustments we need to make in our current day-to-day, but life does go on. We just need to live with these so-called ‘new normals’ at least for a while.

ป่าไม้ยังคงผลิใบสวยงามตามฤดู ธรรมชาติยังดำเนินต่อไปโดยไม่มีวี่แววว่าจะถูกกระทบกระทั่งแต่อย่างใด ชีวิตเราก็ยังคงดำเนินต่อไปเช่นกัน ถึงแม้ว่าจะต้องมีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงกันบ้างในชีวิตประจำวัน ได้แต่หวังว่าอีกไม่นานชีวิตจะกลับคืนสู่สภาพปรกติเหมือนเดิม

We finished up our 5.8 mile hike in just about 2 hours. And we’re looking forward to getting back out on the trail next week!

วันนั้นเดินกันไป 5.8 ไมล์ หรือประมาณ 9 กิโลกว่าๆ ใช้เวลาสองชั่วโมงพอดี หวังว่าอาทิตย์หน้าจะได้กลับมาเดินป่ากันอีก

Sunday Hike: A Breath of Fresh Air at Harris

This week, our Spring Hiking Series took us back to Harris Lake County Park in New Hill. This is one of our favorites, as it is a pleasant, well-maintained trail that’s a lot closer to us than the others we frequent. We were happy to make it out of the house, after being cooped in for the last few days, uncertain where things stand in regards to the deadly coronavirus situation. According to several guidelines, hiking is one of the few activities still deemed relatively safe, so we plan to continue on with the series as long as we both stay healthy… We are grateful that at least this one aspect of our regular routines stays feasible while many others have been disrupted. 

อาทิตย์นี้โปรแกรมเดินป่าฤดูใบไม้ผลิพาเราไปกันที่ Harris Lake County Park ที่เมือง New Hill ซึ่งสะดวกสบายต่อการเดินทางเป็นอย่างยิ่งเพราะตั้งอยู่ไม่ไกลจากบ้าน แต่จริงๆแล้วขอให้ได้ออกนอกบ้านก็แฮปปี้กันแล้ว เพราะหลายวันมานี้ติดแหงกกันอยู่แต่ในบ้าน นับตั้งแต่สถานการณ์โควิด-19 เริ่มรุนแรงขึ้น ยังดีที่กิจกรรมการเดินป่ายังถือได้ว่าปลอดภัยพอสมควรเมื่อเทียบกับกิจกรรมอื่นๆ ฉะนั้นเราจึงตั้งใจจะเดินป่ากันต่อไปตราบเท่าที่ยังเดินกันไหว และไม่ล้มป่วยกันไปซะก่อน ดีใจที่อย่างน้อยก็ยังมีส่วนนี้ของชีวิตที่ยังดำเนินไปได้ตามปรกติในขณะที่ส่วนอื่นๆต้องปรับปรุงเปลี่ยนแปลงกันไปหมด

The park offers ample parking spaces in many surrounding lots. In addition to bathroom facilities, it also features children’s playground and picnic areas. 

ที่นี่มีลานจอดรถกว้างขวาง ไม่ต้องกลัวว่าจะต้องไปแย่งกับใคร นอกจากนี้ยังมีห้องน้ำ สนามเด็กเล่น และสถานที่ปิคนิคไว้ให้บริการพร้อมสรรพ

The Peninsula trail took us along Harris Lake, aka the Shearon Harris Reservoir, which serves as the cooling water source for the nearby nuclear power plant. The last past of the trail ran through remnants of a farm that used to house the Womble family who used to live here since the early 1800s.

เส้นทาง Peninsula ที่เราเลือกมากันพาเดินเลียบริมอ่างเก็บน้ำ Shearon Harris หรือที่รู้จักกันในนาม Harris Lake ซึ่งใช้เป็นแหล่งน้ำหล่อเย็นสำหรับโรงไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ Shearon Harris ที่ตั้งอยู่ริมฝั่ง ช่วงปลายทางตัดผ่านซากปรักหักพังที่เป็นฟาร์มของครอบครัว Womble ซึ่งเคยอาศัยอยู่ที่บริเวณนี้เมื่อเกือบสองร้อยกว่าปีก่อน

We clocked in at 4.64 miles, which took us about an hour and a half to finish.

วันนั้นเดินกันไป 4.64 ไมล์หรือประมาณ 7 กิโลครึ่ง ใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งพอดี

Sunday Hike: Spring at Eno River

After a one-week hiatus, we started off our first hike in the Spring Hiking Series this Sunday at Eno River State Park. The parking lot was packed so full of cars. We were lucky to grab one of the last remaining legitimate spots! When we came back out, there were several cars parked on the dirt.

หลังจากที่หยุดพักไปหนึ่งอาทิตย์ เรากลับไปเดินป่ากันใหม่กับโปรแกรมเดินป่าฤดูใบไม้ผลิอาทิตย์นี้กันที่ Eno River State Park ไปถึงเจอที่จอดรถแน่นขนัด โชคดีเหลือที่ไว้ให้เราจอดเป็นคันสุดท้ายพอดี ตอนกลับออกมาเจอคนเบียดจอดกันตามไหล่ทางเต็มไปหมด

We met up with the group at Fews Ford Access to start off on the Buckquarter Creek trail then continue on to the Holden Mill trail. 

เราไปเจอกับเพื่อนๆในกลุ่มที่ต้นทาง Fews Ford Access จากนั้นจึงเริ่มเดินกันตามเส้น Buckquarter Creek จากนั้นจึงต่อไปยังเส้น Holden Mill แล้ววนกลับมาจบที่เดิม

The weather couldn’t be any more perfect; no wonder everybody wanted to get out there to enjoy the outdoors! The trail offers plenty of views of the beautiful Eno River.

อากาศเย็นสบายกำลังดีไม่ร้อนไม่หนาว มิน่าต่างคนถึงพากันออกมาเดินสูดอากาศบริสุทธิ์กันเต็มป่า ทางสายนี้พาเราเดินชมวิวสวยๆเลียบริมแม่น้ำ Eno เกือบตลอดสาย

We also witnessed Spring casually greeting us in the form of colorful wildflowers and budding leaves on several trees along the way.  

ดอกไม้ป่าเริ่มออกดอกกันบานสะพรั่ง ใบไม้ก็ไม่ยอมน้อยหน้าแข่งกันแตกยอดรับฤดูใบไม้ผลิกันทั่วหน้า

Somebody wasn’t going to be very happy at the end of this hike! 😆

ครอบครัวนี้เดินเสร็จอาจจะไม่ได้กลับบ้าน 😆

We clocked in at 3.39 miles, which took us about an hour and a half to complete. 

วันนั้นเดินกันไปเกือบสามไมล์ครึ่ง หรือประมาณห้ากิโลครึ่ง ใช้เวลาชั่วโมงครึ่งพอดี

Sunday Hike: Last Winter Hike on MST

The hike this past weekend marked our last hike of the Winter Hiking Series. We started off from the trail head at Red Mill Public Fishing Area, and went on a section of Mountains-to-Sea trail that took us along Falls Lake in Durham. There used to be a sign post here that has since been removed from the last time we were here. We think it got stuck by lightning and turned into char. All that’s left to be seen where the sign once was are some melted rocks and certain substances that got turned into shiny pieces of glass!

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นการเดินป่าครั้งสุดท้ายของโปรแกรมเดินป่าหน้าหนาวปีนี้ เราไปเจอกันที่ Red Mill Public Fishing Area ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางเดินป่า Mountains-to-Sea จากภูเขาสู่ทะเลช่วงเลียบทะเลสาบ Falls Lake ในเมือง Durham ที่จุดนัดพบตรงนี้เคยมีป้ายบอกทางอยู่ แต่ถูกฟ้าผ่าไปตั้งแต่ที่มากันคราวที่แล้ว คราวนี้เค้าเก็บซากปรักหักพังไปหมดแล้ว เหลือไว้ให้เห็นก็แต่เศษโลหะหลอมละลายกับเศษแก้วมันวาวเป็นหลักฐาน

Starting off with a skull of some sort of animal… 😱

ยังไม่ทันออกเดินทางก็เจอหัวกะโหลกสัตว์ไม่ทราบประเภททิ้งอยู่ข้างทาง 😱

The trail was sloppy at certain spots, especially at the beginning. We ran into a partially submerged foot bridge that was fortunately still crossable.

ช่วงแรกๆทางค่อนข้างจะเฉอะแฉะเล็กน้อย แถมยังไปเจอสะพานขาด แต่ดีที่ยังข้ามได้

The trail gave us plenty of views of the beautiful Falls Lake. It cut through railroad tracks a few times, and came across a creek and a couple of ponds along the way.

นอกจากจะมีวิวทะเลสาบให้เห็นตลอดทางแล้ว ทางยังตัดผ่านบ่อน้ำและข้ามทางรถไฟสองสามครั้ง

Interesting finds along the way include a rusty bicycle, and a remnant of white picket fence…

ระหว่างทางไปเจอซากรถจักรยานขึ้นสนิม กับซากรั้วสีขาวที่เหลืออยู่แค่ที่เห็น

The weather was perfect at 55 degrees. It was hard to believe that we had snow just two days ago. There was still traces of ice along the ground. Though it appears Spring is more than ready to sprung!

อากาศกำลังเย็นสบายอยู่ที่สิบกว่าๆองศาเซลเซียส แทบไม่น่าเชื่อว่าหิมะเพิ่งตกไปเมื่อสองวันก่อน ตามทางยังมีเศษหิมะหลงเหลือไว้ให้เห็น แต่ดอกไม้กลับออกดอกบานสะพรั่งกันแล้ว ตกลงไม่รู้ว่าจะอยู่หน้าหนาวหรือจะเข้าฤดูใบไม้ผลิกันแน่

We clocked in at a little under 6 miles, in a little over 2 hours. Next week we take a break, and then we’ll be back to join the Spring Hiking series. Looking forward to exploring new trails in 2 weeks time!

วันนั้นเดินกันไปเกือบ 6 ไมล์ หรือประมาณสิบกิโล ใช้เวลาสองชั่วโมงกว่าๆ อาทิตย์หน้าเราหยุดพักกันหนึ่งอาทิตย์ แล้วจะกลับมาเดินป่ากันต่อในอาทิตย์ถัดไปกับโปรแกรมเดินป่าฤดูใบไม้ผลิ ได้ยินมาว่าเราจะได้ไปสำรวจป่าที่ใหม่ๆที่ยังไม่เคยไปกันมาก่อน

Finally, Snow!

Excursion Date: February 2020

วันสัญจร: กุมภาพันธ์ 2563

I was just beginning to think that we would never get any snow this winter. Normally, we would have at least one or two rounds by now, but somehow this year we made it through mid February without any trace of the magical white fluffiness! Granted, it had been very unseasonably warm, but I have never seen an NC winter with no snow ever since I moved here.

แหมนึกว่าปีนี้จะไม่ได้เห็นหิมะซะแล้ว ปรกติทุกปีจะเจอหิมะอย่างน้อยปีละสองสามครั้ง แต่ปีนี้ตั้งเกือบจะสิ้นเดือนกุมภาแล้วยังไม่มีมาให้เห็น จริงๆอากาศก็อุ่นกว่าปรกติ แต่ตั้งแต่อยู่ที่นี่มาเกือบสิบปียังไม่เคยมีปีไหนที่หิมะไม่ตกเลยซักครั้ง

Finally, on Thursday night, we were blessed with a whopping 2 inches of snow! 😆Having grown up in a tropical climate, I can’t help getting excited every time I see snow. 😊One thing I love about living here in North Carolina is that we do have the change of seasons, and I get to enjoy that without having to endure the harsh winter. For me, a few rounds of snow per year is just the perfect amount. I was getting worried that the inevitable effects of climate changes from global warming had robbed that from us forever, but I’m glad to report that’s not the case, not just yet anyhow!

ในที่สุดเมื่อสองคืนก่อนเจ้าคุณหิมะอุตส่าห์โผล่หน้ามาให้เห็นจนได้ 😆ด้วยความที่เราเป็นกะเหรี่ยงมาจากเมืองร้อน เห็นหิมะทีไรก็ยังอดตื่นเต้นไม่ได้ทุกที 😊อยู่ที่รัฐนอร์ทแคโรไลน่านี่มีข้อดีก็คือปีนึงๆได้เจอครบสี่ฤดู ถึงหน้าร้อนจะร้อนไปหน่อย แต่หน้าหนาวก็ยังไม่ถึงกับหนาวจับใจเหมือนเมืองอื่นๆ หนาวแบบพอให้ได้บรรยากาศกำลังดี แต่ปีนี้เริ่มจะรู้สึกได้จริงจังถึงภาวะโลกร้อนที่เค้าว่ากัน เลยกำลังกลัวอยู่ว่าสงสัยเราอาจจะไม่ได้มีหิมะสวยๆมาตกให้เห็นกันที่นี่อีกแล้ว แต่ปรากฎว่าปีนี้ยังเย็นใจได้ แต่ปีหน้าไม่แน่ ไว้รอดูกันอีกที

Joel and I made our traditional snow pilgrimage, as we usually do every time it snows. And here are the beautiful sceneries from all around our neighborhood for y’all to enjoy! 😍

เรากับคุณสามีมีประเพณีที่มีปฏิบัติสืบเนื่องกันมาหลายปีก็คือ เวลาหิมะตกเราจะแต่งองค์ทรงเครื่องแล้วออกไปลุยหิมะกัน 😆และนี่ก็คือภาพสวยๆที่ไปเก็บมาให้ชมกันเมื่อคืนก่อน

Sunday Hike: Duke Forest

We went back to join our Winter Series Hiking group at Duke Forest on Sunday. This research forest spans across 3 different counties. Besides serving its purpose as research and educational resources, it also offers recreational benefits for those of us living in the area. The gravel trails here are nice and wide throughout the entire route, with occasional gradual climbs.

อาทิตย์นี้เรากลับไปเดินป่ากับเพื่อนๆกลุ่มเดิมจากโปรแกรมเดินป่าหน้าหนาวที่ Duke Forest ที่นี่เป็นป่าสำหรับการศึกษาวิจัยของมหาวิทยาลัย Duke แต่เปิดให้คนทั่วไปอย่างเราๆมาใช้เพื่อกิจกรรมนันทนาการตามอัธยาศัย ทางเดินที่นี่โรยกรวดไว้อย่างดี แถมกว้างขวางสะดวกสบาย ส่วนใหญ่เป็นทางตรงไม่วกวน แต่มีบางส่วนที่ลาดชันเล็กน้อยให้ได้เรียกเหงื่อกันบ้าง

There are signs detailing the types of trees and landscaping specifics for each different section.

แต่ละส่วนมีป้ายอธิบายว่าเค้าปลูกต้นไม้อะไรไว้ และมีการทดลองใช้วิธีแบบใดบ้างเพื่อการศึกษาวิจัย

Clear road signs everywhere, so no chance of getting lost here!

ถนนทุกสายมีป้ายบอกชื่ออย่างชัดเจนไม่ต้องกลัวหลง

As the name suggests, the majority of the path took us through a forest of trees. The trail cuts across New Hope Creek a couple of times – the one at Wooden Bridge gives an optional side track that winds along the creek. We didn’t get to do that this time because it was flooded over, according to our hike leader Joe Miller.

ทางเดินที่นี่พาเราเข้าป่าตามชื่อที่เรียกไว้ มีสะพานไม้เชื่อมส่วนที่ตัดผ่านลำห้วย New Hope Creek คราวที่แล้วที่มาเราเดินลงทางแยกริมห้วยไปชมวิวริมน้ำได้ แต่คุณหัวหน้ากลุ่มบอกว่าทางข้างหน้าน้ำท่วมกลบหมด เลยอดไปกันคราวนี้

We saw some signs of Spring along the path.

ระหว่างทางเริ่มมีดอกไม้ให้เห็นประปราย

This week we clocked in at 4.55 miles, which took us about an hour and a half. Temperature was nice and cool in the 50s throughout the entire hike!

วันนั้นเดินกันไปสี่ไมล์ครึ่ง หรือประมาณ 7 กิโลกว่าๆ ใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่ง อากาศเย็นสบายกำลังดีอยู่ที่สิบกว่าๆองศาเซลเซียส