We went back hiking again this weeknd, this time at Piedmont Nature Trails in Chapel Hill. I had actually picked another trail nearby at Mason Farm Biological Preserve, just because it looked to be the closest to my real goal of the day, which is to be featured later in this post. 😊 Somehow, Google Map directions led us here to the Piedmont Trails instead! 🤨 We only realized it when we saw the map at the trailhead. Since we did not have our hearts set, we just went along with it. 🤣 In any case, we had no expectation whatsoever before we got there. But this ended up being one of the best hikes we’ve had in a long time! 🤩

เสาร์นี้เราไปเดินป่ากันอีกตามเคย คราวนี้ไปกันที่ Piedmont Nature Trails ซึ่งตั้งอยู่ที่เมือง Chapel Hill จริงๆแล้วตั้งใจจะไปอีกที่คือ Mason Farm Biological Preserve เพราะดูแผนที่แล้วอยู่ใกล้กับร้านขนมที่เล็งไว้ 😊 แต่ปรากฎว่าคุณ GPS บน Google Map ทำไมถึงพามาที่นี่แทนก็ไม่ทราบได้ 🤨 จอดรถเสร็จเดินไปดูป้ายถึงได้รู้ว่ามาผิดที่ แต่เพราะยังไม่เคยมาเดินทั้งสองแห่งก็เลยเอาเป็นว่าเลยตามเลยละกัน 🤣 ก่อนมาก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากมาย แต่เดินเสร็จแล้วกลับสนุกสนานเกินคาด ต้องขอขอบคุณคุณ GPS ที่พาหลงมาถึงนี่ได้ 🤩

We started off with Streamside Trail, then switched over to Oak Hickory Trail, before hopping on Elephant Rock Trail which ended us up at Arboretum Drive, where we turned around and headed back. We ran into a few people in the beginning and towards the end, but once we got a little further uphill, the crowd started to thin out. There are no blazes on these trails, but color-coded trail markers are there at every turn. We had no trouble finding our way at all.

เราเริ่มต้นกันที่ Streamside Trail จากนั้นจึงไปต่อยัง Oak Hickory Trail และ Elephant Rock Trail ตามลำดับ เส้นหลังนี่พาเราไปโผล่ที่ถนน Arboretum Drive ซึ่งเป็นจุดที่เรากลับหลังหันเดินย้อนกลับทางเดิม ตอนต้นทางมีคนเยอะอยู่เหมือนกัน แต่พอทางเริ่มขึ้นเขา คนก็เริ่มบางตาลง ที่นี่ไม่มีหมุดปักบอกทางตามต้นไม้ แต่มีป้ายปักอยู่ทุกทางแยกคอยบอกชัดเจน ไม่มีการหลง

The trail started off with pretty standard winter terrain, a lot of barren trees, and mostly uphill! 😓

ช่วงแรกวิวก็เดิมๆตามบรรยากาศหน้าหนาวทั่วไป ต้นไม้ใบโกร๋น ใบไม้แห้งหล่นเต็มพื้น ทางชันขึ้นเขาตลอดสาย 😓

Things started to get more interesting once we got on Elephant Rock Trail. We noticed another couple heading towards us stooping down to take a look at something on the side. We waited until they left before going in to check it out. That’s when we saw this purple unicorn 🦄 hidden in the crack of a tree stump. My brain immediately translated the situation into a treasure hunt challenge! 😆 From then on, I kept my eyes peeled, scanning every nook and cranny we passed along the way.

พอเลี้ยวไปที่เส้น Elephant Rock ไปเจอหนุ่มสาวคู่นึงเดินลงเขามาสวนกันพอดี แอบไปเห็นเค้าด้อมๆมองๆอะไรอยู่ตรงข้างทาง พอเค้าเดินเลยไปเราเลยก้มลงไปดูบ้างด้วยความอยากรู้อยากเห็น ไปเจอเจ้ายูนิคอร์นสีม่วง 🦄 ตัวจิ๋วนี้ซ่อนอยู่ในตอไม้ สมองเราเลยแปลสถานการณ์ได้ว่าจะต้องเป็นการเล่นเกมซ่อนหาอะไรซักอย่าง 😆 จากนั้นเราเลยคอยส่องทุกซอกทุกมุม เผื่อจะเจออะไรซ่อนอยู่อีก

And I am happy to report that we spotted not only one or two, but FOUR more, mostly on the way back! 😎 It definitely helped take our minds off the steep climb when we were concentrating on finding these trinkets. 😆 Most of these little bits and pieces were found on the Elephant Rock Trail. But we did find one on the Oak Hickory Trail as well.

และขอรายงานด้วยความภาคภูมิใจว่า เราได้ไปเจอของเล่นชิ้นอื่นๆซ่อนอยู่ตามทางถึง “สี่” ชิ้นด้วยกัน 😎 ส่วนใหญ่เจอตอนขากลับ ซึ่งเป็นการช่วยให้การเดินขึ้นเขาของเราเป็นไปด้วยความเพลิดเพลินแทนที่จะหอบแฮกเหมือนเคย 😆 สามชิ้นในรูปเราเจอบนเส้น Elephant Rock พอเลี้ยวกลับลงมาที่เส้น Oak Hickory นึกว่าไม่มีแล้ว แต่ก็ยังไปเจออีกชิ้นสุดท้ายจนได้

A note about this so-called ‘Elephant Rock’… We scrutinized it from many different angles. We even climbed on it, to get yet another perspective. But neither of us saw any elephant there. 🤨 A lion, maybe. 🧐 A gorilla, could be. 🤔 But, no, definitely not elephant! 🙄😝

ขอเม้าท์เรื่อง ‘Elephant Rock’ นี่หน่อย ไอ้เราเห็นชื่อก็ตั้งใจว่าจะได้เห็นก้อนหินเป็นรูปช้างอย่างที่เค้าว่า ปรากฎไปถึงดูแล้วดูอีกยังไงก็ไม่เห็นช้างซักตัว อุตส่าห์ตะกายขึ้นไปยืนบนยอดเผื่อจะเห็น แต่ยังไงก็ไม่ใช่ ดูไกลๆคล้ายๆสิงโต 🤨 หรือจากอีกมุมจะใกล้เคียงลิงกอริลล่าก็พอรับได้ 🧐 บอกได้แต่ว่าไม่ใช่ช้างแน่นอน 🙄😝

Past the rock, the trail started hugging alongside Morgan Creek.

พอเดินผ่านก้อนหิน ทางเริ่มเลียบไปกับลำห้วย Morgan Creek

Shortly afterwards, Joel turned around and looked at me with wild eyes. 😲 I followed his gaze to one side of the trail and had to step closer to realize I was looking at a daffodil patch! Right here in the middle of the forest! 😳 It was clearly man-made because there was a path right through the middle of it.

เดินไปอีกหน่อย คุณสามีหยุดกึกหันมามองหน้า 😲 กำลังจะถามว่าหยุดทำไม พอดีเหลือบไปเห็นทุ่งเขียวขจีอยู่ไกลๆ เดินเข้าไปใกล้ๆถึงได้เห็นว่าเป็นทุ่งดอกแดฟโฟดิลกำลังงอกงามอยู่กลางป่า 😳 ดูแล้วต้องมีใครมาปลูกไว้แน่ๆ เพราะมีทางเดินตัดไว้ตรงกลางเสร็จสรรพ ไม่ทราบว่ามายังไง แต่ยังไงก็ขอขอบคุณที่ให้เราได้มาเก็บรูปสวยๆโดยมิได้คาดหมาย 🥰

A little further along, we crossed over this water/sewage pipe to get to the other side of the creek, where the trail continued.

ทางพาลงน้ำ แต่มีท่ออันใหญ่ไว้ให้ข้ามได้ ดูแล้วเหมือนง่ายๆ แต่เดินไปอยู่ตรงกลางน้ำก็อดเสียวไม่ได้

We ran into yet another random bush of beautiful flowers! 😍 Camelias, I think… 🤔 White, blush pink, hot pink, bright red, you name it! My mind was officially blown! 🤯

ข้ามฝั่งไปเจอดงดอกไม้อีกอันกลางป่า 😍 คิดว่าน่าจะเป็นดอกคามิเลีย 🤔 มีทุกสีทุกเฉด ตั้งแต่ขาวโพลน ชมพูเรื่อๆ ไปจนถึงชมพูแปร๋น หรือแดงฉานก็มี ป่านี้เป็นป่าไม้มหัศจรรย์หรืออย่างไรกัน 🤯

Other wildflowers, berries, and other signs of Spring along the way.

นอกจากนี้ยังมีดอกไม้ป่าที่เจอได้ทั่วไป รวมไปถึงลูกเบอร์รี่ป่า และยอดไม้ที่เริ่มแตกหน่อ ส่งสัญญาณให้ทราบว่าฤดูใบไม้ผลิกำลังใกล้จะมาถึง

It makes me sad whenever I see people defacing nature’s beauty like this… 😭

ไปเห็นพวกมือบอนมาทำลายธรรมชาติกลางป่าอย่างนี้ทีไร ชวนให้เศร้าใจทุกที 😭

We clocked in at 3.66 miles, which took us 1 hour and 41 minutes, most of it uphill, which would explain my elevated heart rate almost throughout the entire hike! 😛

วันนั้นเราเดินกันไป 3.66 ไมล์หรือประมาณเกือน 6 กิโล ใช้เวลาเกินชั่วโมงครึ่ง เพราะทางชันขึ้นเขาเกือบตลอด อัตราการเต้นของหัวใจเลยสูงตามไปด้วย 😛

After that, we headed to what was supposed to be the real intention behind this hike. Meet Fresh is a Taiwanese desserts shop chain, with several locations all over the US. The one we went to was located at Meadowmont Village in Chapel Hill. My friend tipped me off on it and I had been itching to try. 😋

เดินเสร็จถึงเวลาไปเติมน้ำมันกัน มีเพื่อนแอบมาบอกว่าที่นี่มีร้าน Meet Fresh ซึ่งเป็นร้านขนมชื่อดังจากไต้หวันมาตั้งสาขาอยู่ที่ย่าน Meadowmont Village ในเมือง Chapel Hill เลยตะหงิดๆอยากจะมาลองชิมดู 😋

We ordered the Pudding & Q-Mochi Shaved Ice. I did not expect such a huge portion. 😳 Together, we were able to finish roughly half of it, before we called it quits. 😅 It was good. I’m glad we tried it. But if we ever make it back there, I’ll probably order something else… Something that comes in a hopefully much more reasonable serving size.

เราสั่งน้ำแข็งไสรส Pudding & Q-Mochi ออกมาเกือบจะเป็นลม จานใหญ่เป็นภูเขาไฟขนาดนี้จะกินกันยังไง 😳 สองคนช่วยกันแซะไปมา สุดท้ายยังเหลือเกินครึ่ง 😅 ก็อร่อยอยู่ แต่ติที่ว่าเยอะเหลือเกิน กินไม่หมดเสียดายของ ถ้ามีโอกาสกลับมาอีกคงจะลองสั่งอย่างอื่น หวังว่าจะออกมาที่เล็กกว่านี้

After desserts, we moved on to the main course. 🤣 Hubby went with Al’s Burger Shack, which was voted Best Burger in America in 2018 by Food & Wine Magazine & TripAdvisor! I opted for the Penang Char Kway Teow from Rasa Malaysia right across the street, over in South Village. Both equally delicious, if you asked me! 😉

หลังของหวานเราไปต่อด้วยของคาวกัน 🤣 คุณสามีเลือกกิน Al’s Burger Shack ซึ่งเค้าได้รับการโหวตจากนิตยสาร Food & Wine และเวบนำเที่ยว TripAdvisor ว่าเป็นเบอร์เกอร์ที่อร่อยที่สุดในอเมริกาประจำปี 2018 ส่วนเราขอไปสั่ง ฉ่าก๋วยเตี๋ยว จากร้านมาเลย์ Rasa Malaysia ฝั่งตรงข้ามกลับไปกินที่บ้านแทน ถ้าถามเราเราว่าอร่อยกว่าเบอร์เกอร์ของเค้าซะอีก 😉